Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Ησύχασε…μια ταινία είναι μόνο (δεν)…Β Μέρος

Νόμιζες ότι το πρώτο μέρος ήταν και το τελευταίο μας γατάκι; Ε όχι. Σε αυτό το άρθρο συνεχίζουμε για το Χόλυγουντ και τις ταινίες τρόμου που είναι βασισμένες σε αληθινά γεγονότα και που γουστάρουμε να βλέπουμε μόλις πέσει το σκοτάδι παρέα με βρόμικο φαγητό και αλκοόλ. Όχι σαπουνόπερες (aka αισθηματικές), ούτε οικογενειακές που βάζει η τηλεόραση τα μεσημέρια του Σαββατοκύριακου για να κοιμηθεί εύκολα ο παππούς μετά το φαγητό. Ταινίες ποτισμένες με αίμα και πράγματα του διαόλου. Και επειδή ίσως υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν δει ακόμα τις παρακάτω ταινίες, προειδοποιώ. Ακολουθούν πληροφορίες που αποκαλύπτουν την πλοκή μιας ταινίας ή ενός βιβλίου, κοινώς spoiler. 

1) The Haunting In Connecticut (2009)
Η ταινία του Peter Cornwell ακολουθεί την ιστορία της οικογένειας Campbell η οποία μετακομίζει σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στο νοσοκομείο προκειμένου να θεραπεύσει τον γιο της, Ματ, που πάσχει από καρκίνο. Αφού τακτοποιηθούν στο καινούριο τους σπίτι (μαζί με τα ξαδέρφια) ο Ματ βασανίζεται από ανεξήγητα οράματα ενώ αποκαλύπτεται το σκοτεινό παρελθόν του σπιτιού. Τα οράματα συνεχίζονται και ο Ματ αποφασίζει να ερευνήσει τα μυστικά του παρελθόντος. Και τότε αρχίζει το κυνήγι φαντασμάτων με πολύ αίμα, δάκρυα και ιδρώτα. Τα υπόλοιπα στην ταινία.
Τα γεγονότα λοιπόν που ενέπνευσαν του δημιουργούς της ταινίας έχουν τις ρίζες του στο μακρινό 1986 (30 Ιουνίου) όταν η οικογένεια Snedeker νοικιάζει ένα σπίτι στο Southington του Connecticut φεύγοντας από το Upsdate της Νέας Υόρκης. Από τότε η οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη με μια σειρά παράξενων φαινομένων όπως αποκαλύπτουν στις μαρτυρίες τους. Το νερό μετατρεπόταν σε αίμα και μύριζε σαν σαπισμένη σάρκα, πιάτα αιωρούνταν στον αέρα, δέχθηκαν επιθέσεις από διάφορους δαίμονες και τελικά κάλεσαν για βοήθεια τους Ed και Lorraine Warren (τους δαιμονολόγους από την Annabel). Δεν είναι όμως μόνο τα μεταφυσικά γεγονότα της ταινία που συμπίπτουν με αυτά που φαίνεται να συνέβησαν στην πραγματικότητα. Ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας έπασχε πράγματι από καρκίνο με αποτέλεσμα η οικογένεια να μετακινηθεί πλησιέστερα του νοσοκομείου, σε ένα σπίτι που για πολλές δεκαετίες ήταν νεκροτομείο, γνωστό ως Hallahan Funeral Home. Μάλιστα ο «Mat» έμενε στο υπόγειο (όπως και στην ταινία) μαζί με τον αδερφό του γιατί ήταν το μόνο μέρος που χωρούσε τους δύο έφηβους. Αυτό δεν σημαίνει ότι πολλά από αυτά που βλέπουμε στην ταινία δεν είναι σάλτσες του σκηνοθέτη. 

2) The Amityville Horror (1979, 2005)
Το συνηθισμένο μοτίβο των αμερικανικών ταινιών κατά το οποίο μια οικογένεια μετακομίζει σε ένα νέο σπίτι, το οποίο όμως κρύβει ένα βεβαρυμένο παρελθόν και τελικά ένα παρόν που δεν θα ήθελες να συμβεί ούτε στον εχθρό σου, ακολουθεί και αυτό το φιλμ. Το νιόπαντρο λοιπόν ζευγάρι George και Kathy Lutz και τα τρία παιδιά τους έρχονται αντιμέτωπα μια φρικιαστική ιστορία που θα μετατρέψει το σπίτι των ονείρων τους στο χειρότερο τους εφιάλτη. Πνεύματα βασανίζουν τους ήρωες μας (ε δεν θα σας πούμε και τι ακριβώς τους κάνουν), παραφυσικά φαινόμενα λαμβάνουν χώρα, φανταστικοί φίλοι κόβουν βόλτες και η ζωή τους χειροτερεύει μέρα με την ημέρα. Έναν εξορκιστή βρε παιδιά, ή έστω ένα ευχέλαιο. 
Και μαντέψτε ποιοι κλήθηκαν αργότερα για να ερευνήσουν το σπίτι. Οι Ed και Lorraine Warren, τα πιο καυτά ονόματα στο χώρο του παραφυσικού. Ποιοι άλλοι; Η ιστορία της άτυχης οικογένειας παρουσιάζεται από την Jay Anson στο βιβλίο της που φέρει τον ίδιο τίτλο με την ταινία. Σύμφωνα λοιπόν με το βιβλίο, πριν τους Lutz, στο σπίτι στο Amityville κατοικούσε η οικογένεια DeFeo η οποία έβαψε την ιστορία της με πολύ αίμα. Το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου (Τετάρτη για τους προληπτικούς) του 1974 ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας Ροναλντ πήρε την καραμπίνα (γιατί οι Αμερικάνοι έχουν πάντα ένα ρόπαλο και ένα όπλο στο σπίτι τους) και σκότωσε τους γονείς του, τα δύο του αδέρφια και τις δύο αδερφές του, την ώρα που κοιμόντουσαν. Τι σου κάνουν το αλκοόλ και τα ναρκωτικά ε; Είδαν και απόειδαν οι Lutz όταν έμαθαν για το παρελθόν του σπιτιού και μετά από είκοσι οχτώ μερόνυχτα μάζεψαν τα μπογαλάκια τους και τράβηξαν για άλλες πολιτείες. Πως θα εξηγούσε κανείς το ανεξήγητο κρύο που υπήρχε στο σπίτι και τα διάφορα αρώματα που κοσμούσαν την ατμόσφαιρα του; Ωστόσο για ακόμη μια φορά η αληθινή ιστορία παραποιείται για χάρη του χρήματος και της δόξας και κατά συνέπεια εντυπωσιακές σκηνές με σπασμένα τζάμια και πόρτες, αιματοποτισμένους τείχους και κοπάδια από μύγες ουδέποτε έλαβαν χώρα στη ζωή της οικογένειας. 

3) Child’s Play (1988)
Πως θα σου φαινόταν αν τα παιχνίδια μας ζωντάνευαν μπροστά στα μάτια μας και δρούσαν ως έλλογα όντα; Καλή φάση δεν νομίζεις; Ειδικά αν έχεις στο μυαλό σου το Toy Story. Θα αλλάξεις σίγουρα γνώμη αν δεις την προκείμενη ταινία όπου μια κούκλα παίρνει σάρκα και οστά και ξεκληρίζει κόσμο. Μήπως στα παιχνίδια σου κρύβεται κανένας μανιακός δολοφόνος και δεν το ξέρεις; Πολύ ουτοπικό μου φαίνεται. Η κούκλα δολοφόνος Chucky, όμως που πρωταγωνιστεί στο θρίλερ οφείλει την γέννηση της σε εξίσου μια κούκλα του κόσμου μας.
Το όνομα της κούκλας είναι Ρόμπερτ και μοιάζει με κάποιο ξάδερφο του Βολντεμορ(τ) (λόγω της μύτης που διακρίνεται με το ζόρι), μούτσος στο επάγγελμα, που στην αγκαλιά του κρατά ένα λιονταράκι. Σύμφωνα με το θρύλο, μια μέρα του 1906 η (κακοποιημένη) υπηρέτρια της οικογένειας Otto, εξπέρ στα βουντού, έδωσε την κούκλα στο εξάχρονο παιδί τους ονόματι Robert Eugene. Το αγόρι λάτρεψε το καινούριο του παιχνίδι και οι δύο τους έγιναν αχώριστοι. Συχνά οι γονείς του άκουγαν το παιδί τους να συζητά με την κούκλα, η οποία μάλιστα αποκρινόταν σε κάθε κουβέντα του φίλου της. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι γείτονες ανέφεραν πως η κούκλα φαινόταν να τριγυρίζει μες το σπίτι όσο η οικογένεια έλειπε. 
Το αγόρι κάποια στιγμή μεγάλωσε και έκανε την δικιά του οικογένεια, και παρά τις παρακλήσεις της φοβισμένης γυναικάς του να πετάξουν την κούκλα, εκείνος διαμόρφωσε ένα δωμάτιο αποκλειστικά για εκείνη. Και ενώ η κούκλα τελικά κλειδώθηκε στη σοφίτα, επισκέπτες έκανα λόγο για ήχους πατημασιών και γέλιων από τον πάνω όροφο. Όταν το 1974 ο Eugene έφυγε από τη ζωή και μια άλλη οικογένεια έμεινε στο σπίτι του, η κούκλα και η μικρή κόρη τους έγιναν αυτοκόλλητοι. Έκτοτε η κούκλα Ρόμπερτ πέρασε στα χέρια πολλών παιδιών, ώσπου τελικά να βρεθεί μέχρι σήμερα στο μουσείο Martello της Νέας Υόρκης

Υ.Γ: Πρέπει να γράψω ένα άρθρο για αποτυχημένες μεταφορές τίτλων ταινιών στα ελληνικά. Τι εννοώ; The Amityville Horror - Η νύχτα που γεννήθηκε ο τρόμος, Child's Play - Η κούκλα του Σατανά.

Πηγές:
http://www.gamesradar.com/50-horror-movies-based-true-stories/
http://www.livescience.com/5346-real-story-haunting-connecticut.html
http://www.chasingthefrog.com/reelfaces/hauntinginconnecticut.php
http://www.historyvshollywood.com/reelfaces/amityvillehorror1979.php
http://altereddimensions.net/2013/after-37-years-original-amityville-horror-child-breaks-silence-in-new-documentary
http://ihorror.com/meet-robert-creepy-doll-inspired-childs-play/
http://www.jhmoncrieff.com/the-true-story-behind-childs-play/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου