Γκαφατζήδες κακοί σε απόγνωση

Ένας λόγος για τον οποίο γουστάρω το καλοκαίρι, εκτός από το ότι είναι περίοδος διακοπών και ξεκούρασης από τις υποχρεώσεις του χειμώνα, είναι ότι ξυπνάω το πρωί με τα αγαπημένα μου καρτούν που κρατάνε ακόμα το παιδικό στοιχείο μέσα μου. Τα μίκι-μάου, όπως τα λέγαμε κάποτε, εκτός από τους εκάστοτε καλούς – ήρωες που λατρεύεις από τα γεννοφάσκια σου, διαθέτουν εξίσου και χαρακτήρες όχι τόσο καλούς, αλλά σκοτεινούς και ύπουλους.
Μερικούς από αυτούς δεν θέλουμε ούτε να τους βλέπουμε μπροστά μας. Μερικοί άλλοι όμως έχουν ξεχωριστή θέση στη καρδιά μας είτε γιατί μας προσφέρουν περισσότερες στιγμές γέλιου από τρόμου, είτε γιατί ο τρόπος που εξουδετερώνονται είναι άδικος. Αν σου άρεσε o Τομ, ο Δρακουμέλ, ο Mojo – Jojo, ο Yosemite Sam, και Elmer Fudd τότε σίγουρα θα σου αρέσουν και οι ακόλουθοι.

Ο ορκισμένος εχθρός του Γιουτζήν (Ευγένιου ελληνιστί) Καβούρη ακούει στο όνομα Σέλντον Πλαγκτόν. Ο πράσινος, μονόφθαλμος και με δυο κεραίες φυτικός οργανισμός που ζει στα θαλασσινά νερά, όπως και κάθε άλλος χαρακτήρας του καρτούν, έχει στόχο ζωής, από το 1999, να βρει τη μυστική συνταγή του Καβουροπάτη. Τόσος κόπος για ένα μπέργκερ ρε Σέλντον; Δημιούργησε λίγο. Χρησιμοποίησε τη φαντασία σου στη μαγειρική όπως τη χρησιμοποιείς για τις κατασκευές και τα σχέδια σου και θα δεις πως θα γεμίσει ο Κουβά σου. Θα χρεοκοπήσει και ο φραγκοφονιάς Καβούρης. Μέχρι να γίνει αυτό όμως, προσπάθειες όπως η εκτόξευση από κέτσαπ, ο έλεγχος του μυαλού (έστω του λίγου που διαθέτει) του Μπομπ, η εναλλαγή ζωής με τον Καβούρη, οι ρομποκατασκευές, τα αέρια που σε κάνουν μωρό και πολλές άλλες είχαν ως αποτέλεσμα τη βίαιη απομάκρυνση προς τον Φιλικό Κουβά. Σέλντον είσαι η ζωντανή απόδειξη πως τελικά το μέγεθος έχει σημασία. Κρίμα στον κόπο σου.

Ο μοναδικός ίσως γάτος που έχω σε εκτίμηση είναι ο Σιλβέστερ. Διακαής πόθος του γατούλη από το 1945 είναι να πιάσει το χοντροκέφαλο, απροσδιορίστου φύλλου, κίτρινο καναρίνι ονόματι Tweety. Κάθε φορά όμως, που ο ψευδός γάτος κρατά στα χέρια του το καναρίνι, κάτι πάει στραβά. Πότε εμφανίζεται η Γιαγιά (Emma Webster), πότε το κακό μπουλντόγκ Spike (ή Butch). Πολύ κότα που λες ο Tweety. Έτσι ο Σιλβέστερ καταλήγει είτε με κανένα σκουπόξυλο (ή ομπρέλα) στο κεφάλι, είτε με σπασμένα πόδια, είτε με μαδημένη τη γούνα, είτε κάρβουνο, είτε κυνηγημένος από ένα κοπάδι σκυλιά, είτε να πέφτει από κτήρια, είτε τέλος πάντων με πολλά σπασμένα παΐδια. Σίγουρα ο Σιλβέστερ είναι η εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τις γάτες εφτάψυχες. Αυτός έχει περισσότερες.

Αν ψάξεις στο λεξικό το λίμα γκαφατζής κακός τότε σίγουρα δίπλα θα βρεις την Ομάδα Πύραυλο. Το σούπερ τρίο των Jessie, James και του Meowth που μιλάει, υπό τις διαταγές του αφεντικού Τζιοβάνι, στοχεύουν στην απόκτηση των σπανιότερων και δυνατότερων Pokémon. Αν τα καταφέρουν θα  αποκτήσουν δόξα και χρήμα και ο Meowth να γίνει το αγαπημένο κατοικίδιο του μεγάλου αφεντικού. Για να γίνει αυτό πραγματικότητα έχουν πάρει στο κατώφλι από το 1997 τον Ash και την παρέα του, προσπαθώντας να πιάσουν το Pikachu. Σιγά το Pokémon ρε Πύραυλε, ούτε να εξελιχθεί δεν θέλει. Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές. Pokémon χωρίς Ομάδα Πύραυλο δεν γίνεται, γι’ αυτό και σε κάθε επεισόδιο λαμβάνουν δράση. Τι και αν έχουν ξοδέψει του κόσμου τα λεφτά για να φτιάξουν ρομπότ, τι και αν έχουν μεταμφιεστεί, τι και αν έχουν χρησιμοποιήσει όποιον απίθανο τρόπο υπάρχει το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Γίνονται καπνός. Meowth ακριβώς. 

Μακράν ο πιο γκαφατζής και πιο άτυχος κακός των καρτούν ακούει στο όνομα Wile E. Coyote. Το αγαπημένο κογιότ από το 1949 έχει στο στόχαστρο του τον Δρομο – Δρομέα (Roadrunner) και με τη ευγενική χορηγία της εταιρείας ACME έχει καταφέρει να μας χαρίσει άφθονες στιγμές γέλιου και εκνευρισμού. Πότε φορά στολές για να πετά, πότε χρησιμοποιεί πυραυλοκίνητα πατίνια, πότε δυναμωτικές βιταμίνες για τα πόδια, πότε πυραυλοποδήλατο, πότε ελατήρια, πότε εκρηκτικά, πότε τόξα για να εκτοξεύσει τον εαυτό του, πότε αόρατη μπογιά, πότε μαγικά, πότε μαγικές ζωγραφιές σε τείχους. Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Ο Wile τρώει τα μούτρα του και ο Roadrunner με ένα μπιπ – μπιπ φεύγει μακριά. Βέβαια μετά από πολύ κυνηγητό ο Wile εκπλήρωσε την επιθυμία του και όλων των θαυμαστών του, «πιάνοντας» τον γιγαντιαίο πλέον πουλερικό. Το πιάνει από το πόδι. Δεν το τρώει ποτέ. That’s all folks.